مرحله دوم پوشک گرفتن

همسر یکسال تو همدان مشغول بود. تا وقتی اون نبود و مجبور بودیم خونه مامانم اینا بمونیم، هیچ کاری پیش نمیرفت.نه تربیت مایسا فایده ای داشت و نه حرص خوردن برای پوشکی بودنش. مامان اینا باهام خیلی همکاری می کردن اما واقعا تا دخترک نمیفهمید که حرف حرف منه، فایده نداشت. لوس و افسارگسیخته شده بود. تو مهمترین سال دوران کودکیش نشد که اونجور که دلم میخواد باهاش رفتار کنم. 

بگذریم...

اوایل بهمن کار لعنتی همدان تموم شد. برگشتیم خونه خودمون. تا بیام جا بیفتم طول کشید ولی اولین کاری که کردم برای خداحافظی همیشگی با پوشک عزمم رو جزم کردم. خودم تنهایی. به خودم گفتم نمیتونی، سخته. اگه جایی رو نجس کنه چی؟ میتونی دست تنها آبش بکشی؟ سر خودم داد زدم اره میتونم. بسم‌لله...

کلا بازش کردم. تند تند ازش میپرسیدم جیش داره یا نه؟ همش میگفت نه. تا اینکه یهو جیغ زد جیش دارم و شروع به گریه کرد. تا اومدم بجنبم روی پارکت جیش کرد. بغلش کردم و بردمش دستشویی. روی محل نجاست یه پارچه انداختم و بعد مایسا رو آبش کشیدم و لباسش رو عوض کردم. موندم چه کنم؟ زنگ زدم به مامان تا بپرسم. گفت شلنگ میخواد که من نداشتم. با بابا دوتایی اومدن، شلنگ آوردن و سه تایی آب کشیدیم و رفتن. اولین کاری که کردم فرداش تمام قسمتهای پارکت شده رو با پلاستیک ضخیم پوشوندم. جالب اینجا بود که دیگه تو شلوارش جیش نکرد. در عرض دوهفته کاملا مسلط شد. البته هنوز شبها و مهمونی براش میبستم که اونم تا قبل عید تمام شد و شاخ غول شکست.