شروع دوران پادشاهی مامان

سلام سلام مامانی،

از دیروز دوران استراحت مطلق من یا به قول بابا رضا، دوران پادشاهی، شروع شد. کلا از صبح تا شب یا روی تخت یا روی کاناپه دراز کشیدم و استراحت میکنم. خیلی سخته ولی دارم سعیمو میکنم تا زیاد تحرک نداشته باشم و شما آب تو دلت تکون نخوره. دیشب ک یه ذره ب خاطر شرایط گریه کردم، کلی بهم روحیه داد و مطمئنم کرد ک خدا حاجتی رو ک از امام حسینش خواسته باشی رد نمیکنه. واسه همین تصمیم گرفتیم اگه نی نی یه گل پسر ماه بود، اسمشو یا بزاریم علی رضا و یا امیرحسین. چون من شمارو از امام رضا خواستم و بابایی از امام حسین. ایشالا ک همیشه زیر سایه ی ائمه معصومین مخصوصا در پناه این دو سرور غریبمون باشی گلکم

جونم بگه برای گلم که بابایی کار خونه رو به شدت قدغن کرده و قسمم داده تا دلشوره ی کارای خونه رو نداشته باشم.  اجازه ندارم حتی ی لیوان جابجا کنم یا بشورم. واسه همین از دیروز تا حالا ی عالمه ظرف جمع شده بود و منم کلی غصه خوردم ک خونه ی نازنینم بهم ریختس و از دستم کاری برنمیاد. آقای همسر گلم خسته و کوفته از سرکار اومد و کمی استراحت کرد. اول قرار شد به خاطر برگشت عمو محسن از کربلا امشب بریم دیدنش اما پدرجون خونه نبودن و بابا ترجیح داد فرداشب بره که همه باشن. واسه همین آستینا رو بالا زد و شروع کرد خیلی باسلیقه به ظرف شستن. عاشق کارکردنشم. خیلی با احتیاط و تمیز کار میکنه. سفره پاک کردنش تو فامیل از همه آقایون سرتره. بعدش همه جارو تمیز کرد و دستمال کشید و در آخر شام رو حاضر کرد و برام آورد. شرمندشم به خاطر این همه خوبی